Obszerny modlitewnik dla dorosłych, a w nim m.in.: codzienne modlitwy chrześcijanina, modlitwy w różnych potrzebach, podstawowe prawdy wiary, obrzędy Mszy Świętej, Sakramenty (w tym przygotowanie do Spowiedzi wraz z rachunkiem sumienia), litanie, Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale, Nowenna do Ducha Świętego, Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, Godzinki, Różaniec, Nowenna do Matki Widzimy, zatem, że modlitwa, która prawdziwie płynie z Ducha jest zgodna z wolą Jezusa, ponieważ Duch Święty i Jezus są w jedności a w Duchu modlimy się „w jedności z”. Jest do dla nas ważna informacja, aby weryfikować treść modlitw osób, które mogą próbować zwieść nas, mówiąc, że odbyła się ona w Duchu. Illumina cor hominum. Oświeć ludzkie serca. (Z hymnu Cæli Deus sanctíssime. z nieszporów w środę) Drodzy Bracia i Siostry! Moi Najdrożsi Synowie! W tym czasie pandemii uroczystość Zesłania Ducha Świętego jest wołaniem o nowe wylanie Ducha Bożego na nas, na wszystkich wiernych, na wszystkich ludzi. Niech Bóg odnowi naszą tak Jak często modlimy się do Ducha Świętego? – pyta nas Papież Franciszek. Nowenna przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego Błogosław mnie i strzeż w czasie snu. Wierzę, że będziesz mnie umacniał w godzinie śmierci. Módl się za mnie do św. Józefa o szczęśliwą śmierć oraz wyproś mi na tę godzinę wsparcie mojej Niebieskiej Matki, a potem zaprowadź mnie, Aniele Stróżu, do Jezusa, mojego Pana. Amen. Modlitwa poranna do Ducha Świętego Trzeba rozróżniać między tym, co wynika z daru, a co z charyzmatu. Dar jest łaską, dzięki której stajemy się święci. Charyzmat jest łaską, dzięki której inni stają się święci. Zesłanie Ducha Świętego można porównać do czuwania przy ognisku: siedzący dookoła szukają schronienia przed wilgotnym chłodem nocy, zewsząd Moje dziecko, ty nie jesteś w stanie pojąć tej wielkości, która mieści się w prośbach Koronki do Ducha Świętego. Odmawiaj ją bardzo często i z wielkim nabożeństwem". 16 VII 1930 r. Matka Boża mówi: „Dziecko, ty wiesz, że bez Ducha Świętego nikt nic począć nie może. Jestem Oblubienicą Ducha Świętego. Wzywaj Mnie, jak A Duch Święty został zesłany po to, by nas prowadzić do Boga trudną drogą życia. Podobnie, jak apostołowie zmagamy się z różnymi przeciwnościami, często nie wiemy, co czynić, czasami załamujemy się, ale wtedy powinniśmy przypomnieć sobie, że dzięki Duchowi Świętemu odzyskamy moc, jeśli poddamy się Jego działaniu. W tej chwili ksiądz wyciąga ręce nad darami. Tak jak Duch Święty objawił się Maryi Dziewicy, by mogła począć, tak teraz przywołujemy Ducha Świętego, by objawił się w tych darach i sprawił, by Chrystus stanął między nami. Konsekracja. To najważniejszy moment Mszy. Nauczeni jesteśmy, że wszystko da się kupić. A tu nie, Ducha Świętego kupić się nie da, ale można go otrzymać jako dar, który w dodatku sam przychodzi. Papież używa w jednej z katechez takiego sformułowania: "Często usiłuje nas wyrwać z niebezpiecznej stagnacji duchowej, skłania do porzucenia wygodnego życia. nco62x. „Stale postępujcie według ducha, a nie spełnicie żadnego pragnienia ciała” (GAL. 5:16). 1. Jakich chrztów udzielono w dniu Pięćdziesiątnicy? W DNIU Pięćdziesiątnicy 33 roku naśladowcy Jezusa zostali ochrzczeni duchem świętym i zaczęli mówić różnymi językami. Tak oto objawił się jeden ze wspaniałych darów ducha (1 Kor. 12:4-10). Do zaciekawionych tym ludzi zwrócił się następnie Piotr. Jaka była ich reakcja? Liczni słuchacze „poczuli się ugodzeni w serce”. Zastosowali się do wezwania Piotra, okazali skruchę i zostali ochrzczeni. W Biblii czytamy: „Ochrzczono więc tych, którzy ochoczo przyjęli jego słowo, a tego dnia zostało dołączonych około trzech tysięcy dusz” (Dzieje 2:22, 36-41). W myśl polecenia Jezusa miał to być chrzest w wodzie — w imię Ojca, Syna i ducha świętego (Mat. 28:19). 2, 3. (a) Wyjaśnij, czym się różni chrzest duchem świętym od chrztu w imię ducha świętego. (b) Dlaczego chrzest w wodzie jest wymagany od wszystkich prawdziwych chrześcijan? 2 Ale czym się różni chrzest duchem świętym od chrztu w imię ducha świętego? Ochrzczeni duchem świętym dostępują ponownego narodzenia — za sprawą ducha zyskują status synów Bożych (Jana 3:3). Zostają namaszczeni na przyszłych królów i kapłanów w niebiańskim Królestwie Bożym i wchodzą w skład duchowego ciała Chrystusa (1 Kor. 12:13; Gal. 3:27; Obj. 20:6). Właśnie tym chrztem chrzcił Jehowa, gdy w dniu Pięćdziesiątnicy i później wybierał poszczególne osoby na współdziedziców Chrystusa (Rzym. 8:15-17). A co powiedzieć o chrzcie w imię ducha świętego, będącym stałym punktem naszych zgromadzeń? 3 Prawdziwy chrześcijanin zgłasza się do chrztu w wodzie, by tym aktem pokazać, że całkowicie oddał się Jehowie Bogu. Dotyczy to nie tylko osób mających powołanie niebiańskie, ale też milionów mężczyzn i kobiet spodziewających się żyć wiecznie na ziemi. Chrzest w imię Ojca, Syna i ducha świętego jest wymagany od każdego, kto chce się cieszyć uznaniem Bożym — niezależnie od żywionej nadziei. Wszyscy, którzy decydują się na taki chrzest, mają ‛stale postępować według ducha’ (odczytaj Galatów 5:16). Czy ‛postępujesz według ducha’ i w ten sposób żyjesz zgodnie ze swą decyzją o oddaniu się Bogu? Co oznacza ‛postępowanie według ducha’ 4. Co ogólnie rzecz biorąc oznacza ‛postępowanie według ducha’? 4 Chcąc ‛postępować według ducha’, trzeba między innymi pozwalać mu, by na nas oddziaływał — by kierował nami w życiu codziennym. W 5 rozdziale Listu do Galatów uwypuklono różnicę między poddawaniem się pod wpływ ducha a uleganiem wpływowi ciała (odczytaj Galatów 5:17, 18). 5. Jakich uczynków się wystrzegamy, gdy poddajemy się pod wpływ ducha świętego? 5 Gdy poddajemy się pod wpływ ducha świętego, staramy się wystrzegać uczynków ciała. Zaliczają się do nich: „rozpusta, nieczystość, rozpasanie, bałwochwalstwo, uprawianie spirytyzmu, nieprzyjaźnie, waśń, zazdrość, napady gniewu, swary, rozdźwięki, sekty, zawiści, pijatyki, hulanki” (Gal. 5:19-21). Można powiedzieć, że ‛duchem uśmiercamy praktyki ciała’ (Rzym. 8:5, 13). Dzięki pomocy ducha postępujemy tak, jak on nam podpowiada, i skupiamy się na sprawach duchowych, nie ulegając pragnieniom ciała. 6. Jak byś unaocznił, co jest niezbędne do wydawania owocu ducha? 6 Wynikiem oddziaływania ducha świętego są zbożne przymioty — „owoc ducha” (Gal. 5:22, 23). Mamy jednak świadomość, że ich przejawianie wymaga też wysiłku z naszej strony. Dobrze to ilustruje przykład rolnika uprawiającego ziemię. Aby mógł zebrać plon, oczywiście potrzebne są słońce i woda. Ducha świętego można przyrównać do słońca. Jest niezbędny, byśmy wydawali jego owoc. Ale jaki będzie plon, jeśli sam rolnik nie przyłoży się do pracy? (Prz. 10:4). Również to, jak dbamy o symboliczną glebę swego serca, wpływa na jakość pielęgnowanych przez nas przymiotów. Warto więc zadać sobie pytanie: „Czy współdziałam z duchem świętym, tak by pod jego wpływem wydawać jego owoc?”. 7. Dlaczego w pielęgnowaniu owocu ducha tak ważną rolę odgrywa studium i rozmyślanie? 7 Aby uzyskać obfity plon, nieraz trzeba też dostarczyć roślinom wody. Podobnie do pielęgnowania owocu ducha potrzebujemy wody prawdy biblijnej, udostępnianej dziś za pośrednictwem zboru chrześcijańskiego (Izaj. 55:1). Zapewne już wielokrotnie wyjaśnialiśmy ludziom, że Pismo Święte powstało pod natchnieniem ducha świętego (2 Tym. 3:16). W zrozumieniu prawd objawionych w tej Księdze pomaga nam klasa „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45-47). A zatem by poddawać się pod wpływ ducha Bożego, musimy czytać i analizować Biblię. W ten sposób bierzemy przykład z proroków, którzy „pilnie się wywiadywali i starannie (...) poszukiwali”, korzystając z dostępnych informacji. Nawet aniołowie „pragną wejrzeć” w różne prawdy, na przykład szczegóły dotyczące obiecanego Potomka oraz zboru namaszczonych chrześcijan (odczytaj 1 Piotra 1:10-12). Jak poddawać się pod wpływ ducha? 8. Dlaczego powinniśmy prosić Jehowę o Jego ducha? 8 Nie wystarczy tylko czytać Biblię i nad nią rozmyślać. Trzeba też modlić się do Jehowy o pomoc i kierownictwo. On „może uczynić więcej niż przeobficie ponad to wszystko, o co prosimy lub co sobie pomyślimy” (Efez. 3:20; Łuk. 11:13). Jak byś jednak odpowiedział, gdyby ktoś zapytał: „Skoro Bóg wie, ‛czego potrzebuję, zanim go w ogóle poproszę’, dlaczego mam to ciągle robić?” (Mat. 6:8). Przede wszystkim kiedy zabiegamy w modlitwie o ducha świętego, dajemy dowód, że polegamy na Jehowie. Gdyby na przykład ktoś zwrócił się do ciebie o pomoc, udzieliłbyś jej między innymi właśnie dlatego, że cię o nią poprosił — czym dowiódł, że ci ufa (por. Prz. 3:27). Podobnie Jehowa odczuwa radość, gdy modlimy się o ducha świętego, i chętnie nam go daje (Prz. 15:8). 9. Jak obecność na zebraniach pomaga poddawać się pod wpływ ducha Bożego? 9 Kolejny ważny sposób poddawania się pod wpływ ducha Bożego wiąże się z naszymi zebraniami i zgromadzeniami. Dokładajmy starań, by być na każdym z nich i nie uronić nic z programu. W rezultacie łatwiej nam będzie rozumieć „głębokie sprawy Boże” (1 Kor. 2:10). Wiele korzyści odnosimy też, gdy regularnie bierzemy udział w punktach z udziałem obecnych. Pomyśl o zebraniach, na których byłeś w ciągu ostatniego miesiąca. Jak często zgłaszałeś się do odpowiedzi, aby dać wyraz swojej wierze? Może zauważasz, że w tej dziedzinie powinieneś zrobić postępy? Jeśli tak, to wyznacz sobie konkretne cele na najbliższe tygodnie. Jehowa dostrzeże twoją gotowość i udzieli ci swego ducha, z którego pomocą będziesz odnosić z zebrań jeszcze większy pożytek. 10. Jakie zaproszenie przekazują osoby pragnące ‛postępować według ducha’? 10 ‛Postępowanie według ducha’ obejmuje przyjęcie zaproszenia z Księgi Objawienia 22:17: „Duch i oblubienica bezustannie mówią: ‚Przyjdź!’ I każdy, kto słyszy, niech powie: ‚Przyjdź!’ I każdy, kto jest spragniony, niech przyjdzie; każdy, kto chce, niech bierze wodę życia darmo”. Duch, oddziałujący przez klasę oblubienicy, kieruje zaproszenie, by przyjść i skorzystać z wody życia. Czy jeśli je przyjąłeś, pragniesz teraz rozgłaszać je dalej? Udział w tym dziele ratowania życia to wyjątkowy zaszczyt! 11, 12. Jaką rolę odgrywa duch święty w działalności kaznodziejskiej? 11 Ta doniosła działalność jest prowadzona pod kierownictwem ducha świętego. Z Biblii dowiadujemy się, jaką rolę odegrał on w pracy misjonarskiej w I wieku. Na przykład „zabronił (...) [apostołowi Pawłowi i jego towarzyszom] głosić słowo w okręgu Azji”, nie pozwolił im też pójść do Bitynii. Nie wiemy dokładnie, w jaki sposób duch powstrzymał tych chrześcijan, wiemy jednak, że to on skierował Pawła na ogromne nowe pole misjonarskie, do Europy, gdyż apostoł ujrzał w wizji Macedończyka błagającego o pomoc (Dzieje 16:6-10). 12 Również w naszych czasach Jehowa kieruje ogólnoświatową działalnością kaznodziejską za pośrednictwem ducha świętego. W tym celu oddziałuje nim na pomazańców, choć nie udziela nadprzyrodzonych wizji. Ponadto wszystkich chrześcijan pobudza swym duchem do niestrudzonego głoszenia i nauczania. Zapewne i ty uczestniczysz w tym doniosłym dziele. Czy mógłbyś coś zrobić, by czerpać z niego jeszcze więcej radości? 13. Jak jeszcze możemy poddawać się pod wpływ ducha? Podaj przykład. 13 Pod wpływ ducha poddajemy się również wtedy, gdy wprowadzamy w życie wskazówki kierowane do ludu Bożego. Na przykład Mihoko z Japonii, która niedawno została pionierką, miała wrażenie, że nie potrafi dokonywać odwiedzin ponownych — że nie umie przykuć uwagi domownika. Akurat wtedy w Naszej Służbie Królestwa ukazały się praktyczne rady na ten temat. Wkrótce została też wydana broszura Jak prowadzić szczęśliwe życie, która w Japonii okazała się bardzo przydatna. Mihoko zastosowała się do wskazówek, jak korzystać z tej broszury, a zwłaszcza jak posługiwać się nią podczas krótkich odwiedzin. Po niedługim czasie prowadziła studia biblijne z osobami, które wcześniej chyba by jej odmówiły. Opowiada: „Miałam tyle studiów — w pewnym momencie aż 12 — że musiałam zapisywać ludzi na listę oczekujących!”. Gdy ‛postępujemy według ducha’, stosując się do udzielanych nam wytycznych, rzeczywiście zbieramy obfite błogosławieństwa. Polegaj na duchu Jehowy 14, 15. (a) Jak niedoskonali ludzie mogą żyć zgodnie ze swym oddaniem? (b) Jak znaleźć najlepszych przyjaciół? 14 Jako ordynowani słudzy Boży, pełnimy określoną służbę (Rzym. 10:14). Być może nie czujemy się należycie wykwalifikowani do wykonywania tego zadania. Pamiętajmy jednak, że „nasze odpowiednie wykwalifikowanie”, podobnie jak pomazańców, pochodzi od Boga (odczytaj 2 Koryntian 3:5). Gdy robimy wszystko, na co nas stać, i polegamy na duchu Bożym, żyjemy zgodnie ze swym oddaniem. 15 Oczywiście niedoskonałym ludziom niełatwo jest żyć zgodnie z decyzją o oddaniu się doskonałemu Bogu, Jehowie. Na przykład dawni znajomi mogą się dziwić z powodu zmian, jakie wprowadziliśmy w swoim życiu, i ‛mówić o nas obelżywie’ (1 Piotra 4:4). Nie zapominajmy jednak, że nawiązaliśmy już nowe przyjaźnie, z których najważniejsza jest przyjaźń z Jehową i Jezusem Chrystusem (odczytaj Jakuba 2:21-23). Warto też bliżej poznać braci i siostry w miejscowym zborze, będącym częścią naszej ogólnoświatowej społeczności (Prz. 17:17; 1 Piotra 2:17). Poprzez swego ducha Jehowa pomoże nam znaleźć przyjaciół, którzy zawsze będą wywierać na nas dobry wpływ. 16. Dlaczego tak jak Paweł możemy ‛znajdować upodobanie w słabościach’? 16 Nawet w otoczeniu serdecznych przyjaciół ze zboru może nam nie być łatwo radzić sobie z codziennymi problemami. Z ich powodu czasem czujemy się zagubieni jak w labiryncie. Zwłaszcza w takich chwilach musimy prosić Jehowę o Jego świętego ducha. Apostoł Paweł napisał: „Kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny” (odczytaj 2 Koryntian 4:7-10; 12:10). Wiedział on, że duch Boży potrafi zrekompensować ludzkie słabości, niezależnie od ich rodzaju. A zatem gdy czujemy się słabi i potrzebujemy pomocy, czynna siła Boża może nas wzmocnić. Paweł umiał ‛znajdować upodobanie w słabościach’, bo kiedy brakowało mu sił, odczuwał wsparcie ducha świętego. Również my możemy doświadczyć takiego wsparcia! (Rzym. 15:13). 17. Jak duch święty może ci pomóc zmierzać do obranego celu? 17 Duch Boży jest nam niezbędny do prowadzenia życia zgodnego z naszym oddaniem. Wyobraź sobie, że jesteś żeglarzem. Masz ściśle określony cel — chcesz wiecznie służyć Jehowie. Duch święty jest jak wiatr, który musisz złapać w żagle, by bezpiecznie dotrzeć do miejsca przeznaczenia. Nie chciałbyś być miotany przez ducha szatańskiego świata (1 Kor. 2:12). Musisz więc odpowiednio ustawić żagle, by popłynąć w pożądanym kierunku. Za pośrednictwem Słowa Bożego oraz Bożej organizacji duch święty będzie ci pomagał zmierzać do celu. 18. Jakie postanowienie pragniesz powziąć i dlaczego? 18 Jeżeli studiujesz ze Świadkami Jehowy i chętnie się z nimi spotykasz, ale nie podjąłeś jeszcze decyzji o oddaniu się Bogu i chrzcie, zadaj sobie pytanie: „Czemu miałbym dalej się wahać?”. Jeśli już rozumiesz, jaką rolę odgrywa dziś duch święty w wykonywaniu woli Bożej, i cenisz sobie jego wpływ, nie zwlekaj z właściwym działaniem. Jehowa obficie ci pobłogosławi i hojnie udzieli swego ducha. A może od twego chrztu minęło już wiele lat? Z pewnością nieraz doświadczyłeś wsparcia ducha świętego. Widziałeś i czułeś, jak Bóg cię nim umacnia. Z pomocy tej możesz korzystać dalej — przez całą wieczność. Postanów więc, że będziesz ‛stale postępować według ducha’. Czy sobie przypominasz? • Co oznacza ‛postępowanie według ducha’? • Co pomaga ‛stale postępować według ducha’? • Co trzeba robić, by żyć zgodnie ze swym oddaniem? [Ilustracja na stronie 15] Dbanie o symboliczną glebę naszego serca wymaga sporo wysiłku [Ilustracje na stronach 16, 17] Czy poddajesz się pod wpływ ducha Bożego? Kategoria: Stare modlitewniki Modlitwy do Ducha Świętego [Na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.] [Modlitwa na Zielone Świątki (1893r.)] [Modlitwa do Ducha Przenajświętszego (św. Alfonsa Ligouri)] [Modlitwa do Ducha Świętego.] [Modlitwa na uproszenie obecności Ducha Świętego.] [Modlitwy do odmawiania w czasie nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego] [Modlitwa o otrzymanie dwunastu owoców Ducha Świętego] [Modlitwa do Ducha Świętego o oświecenie Narodu polskiego (1849r.)] [Godzinki o Duchu Świętym] Zobacz również: --> [Do Ducha Świętego] Na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Duchu Przenajświętszy, od Ojca i Syna pochodzący, jednej że istoty, godności z Ojcem i Synem. Ogniu pałający, zapal ozięble serce moje do kochania Ciebie Boga, a wyniszcz w sercu mojem affekta nieporządne i miłość świata, oczyść je ze wszystkich grzechów, a załóż w niem mieszkanie swoje wieczne. Ty jesteś Dawcą Darów, obdarzże mnie siedmią darami swojemi, a uchowaj od grzechów wszystkich a mianowicie sześciu, które są przeciwko Tobie; najbardziej od rozpaczy i zatwardziałości serca. Uczyń mnie uczestnikiem(uczestniczką) dwunastu owoców swoich, zwłaszcza miłości i cierpliwości. Duchu Święty Boże! Ty jesteś Palcem Ręki Ojca Przedwiecznego, zapiszże na skalistem sercu mojem Dziesięcioro Przykazania Boskiego; jako na tablicach kamiennych, wypisz wszystkie reguły życia dobrego, oraz oświeć rozum mój będąc Światłością, żebym je zrozumiawszy zachował (a), a nigdy nie przestąpiła). Ty jesteś prawdziwym Pocieszycielem, zmiłujże się nademną, a oddal odemnie wszystkie smutki i nieukontentowania, a prowadź mnie natchnieniami świętemi do życia dobrego, a w końcu do zapłaty wiecznej. Ty jesteś Miłością, odziedziczże serce moje, żebym Tobą żył, niczego nie przypuszczał (a) do serca mego, tylko co jest z chwałą Twoją i z mojem zbawieniem. Amen. za: Chwała Boża (1884r.) Modlitwa na Zielone Świątki (1893r.) Pokłon i dzięki Tobie niech będą, o Boże, źródło wszelakiéj światłości, dawco wszelkiego dobrego! żeś Uczniów Syna Twego Duchem świętym napełnił i ich jako posłańców Swoich wysłał, aby nauka zbawiająca po całym świecie ogłoszoną została. Jak wielkieś cuda za nich i przez nich uczynił! Byli oni przedtémwprawdzie ludźmi dobrego serca, ale jeszcze słabi, bojaźliwi i różnym ułomnościom podlegli. Przez Ducha świętego nowa im zajaśniała światłość, a święta gorliwość ich serca rozpaliła. Przez niego zrozumieli naukę Chrystusową i tak mocno w niéj ugruntowani zostali, że przy niéj z utratą nawet życia obstawali. Darami Jego uzbrojeni i wzbogaceni, z nieustraszoném sercem, szli na wszelkie niebezpieczeństwa. Przeszkody uprzątali, nie lękali się ani zajadłych swych nieprzyjaciół, ani mąk, ani śmierci. Mężnie następowali na zabobony i zbrodnie, opowiadali pokutę i odpuszczenie grzechów, a jako oczywiści świadkowie Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychpowstałego, prawdziwym Zbawicielem świata Go ogłosili. Przez ich kazania lud się tysiącami do Chrystusa nawracał i zbawienia dostąpił. Tym sposobem Chrześcijaństwo na świat wprowadzone, Chrześcijański Kościół i królestwo Jezusa Chrystusa na ziemi założoném było. Twoje to jest dzieło, o Boże! za pomocą Ducha świętego, któregoś im przez Syna Twego udzielił, aby mogli to wszystko wykonać, wszelkie przeszkody i nieprzyjaciół zwyciężyć i dla nas wierzących żywot wieczny zgotować. Amen. Dzięki, wieczne dzięki niech Tobie będą. o Panie! żeś trudy i kazania Twoich Apostołów tak sowicie pobłogosławił. My jeszcze z pracy ich używamy owoców, albowiem nam także Ewangielia, ta radosna nowina odkupienia, opowiadaną bywa. A Duch święty, który na pierwszych Uczniów zstąpił i teraz nieustannie mieszka, zbawienie sprawuje. Duch święty jest Duchem prawdy i miłości, który nas oświeca i umacnia, cieszy i poświęca, i takimi czyni, jakimi dzieci Boskie i uczniowie Chrystusowi być powinni. Niechże więc i ja, o Boże! jak niegdyś Apostołowie, skutków Twego Ducha świętego na sobie doznawam, którego Syn Twój tym wszystkim przyobiecał, którzy Cię o Niego z upragnieniem serdecznym prosić będą. Nie potrzebuję ja wprawdzie owych nadzwyczajnych darów, które im do godnego sprawowania urzędu potrzebne były, ani się téż od Ciebie cudownego natchnienia lub tak cudownej łaski spodziewać mogę, któraby mnie bez szczeréj chęci i dołożenia się mego oświecić i poświęcić miała. Ale jeżeli nauki Chrytusowéj pilnie słuchać, chętnie na nią uważać i wiernie jej strzedz będę, jeżeli środków do życia poprawy użyję; jeżeli każdej sposobności do grzechu z radością unikać i na przestrogi sumienia mego, jak na głos Boski zważać będę, tedy się spodziewać mogę, że Duch święty i mnie téż oświeci, ożywi i poświęci. Lubo Jego Boskiéj istoty nie pojmuję, przecież Jego mocnej łaski na sobie doznawać będę. On mnie w czasie pokus umocni. On w utrapieniu doda mi sił i ufności, On zawsze będzie moim pomocnikiem i pocieszycielem. Amen. za: "Anioł Stróż Chrześcijanina Katolika", Grudziądz 1893r . Modlitwa do Ducha Przenajświętszego. (św Alfonsa Ligouri) Duchu Święty, Boże, upadam przed Tobą i czczę z pokorą Twój Majestat. Wierzę mocno, żeś jest trzecią Osobą Trójcy przenajświętszej, że od Ojca i Syna pochodzisz, że z Ojcem i Synem jedną jesteś Istotą wieczną, nieskończoną, jednym Bogiem. Tyś w ognistych językach zstąpił na Apostołów. Ile tylko jest sprawiedliwych wybranych Bożych, Tyś ich poświęcił, usprawiedliwił, nauczył, ożywił i utrzymał łaską Swoją. Tyś Ojcem ubogich i Pocieszycielem strapionych. Tyś jest prawdziwym światłem, pochodnią i mistrzem wszelkiej prawdy, ogniem Boskiej miłości, który w jednej chwili oświeca, zapala i umacnia serca. Duchu przenajświętszy, zstąpże do serca mego, poświęć je łaską Swoją, uczyń je godnym Ciebie przybytkiem, mieszkaj we mnie i poświęcaj wszystkie słowa, myśli i uczynki moje; oświecaj mię światłem Twoim, rozrządzaj wszystko we mnie mądrością Twoją, ożywiaj mię ogniem Twojej miłości, prowadź mię do dobrego natchnieniami Twymi, utrzymaj mię mocą Twoją, bądź pocieszycielem moim w smutku i utrapieniu, uleczaj rany serca mego namaszczeniem Twoim, uspokajaj mię obecnością Twoją, przysposób mię do żywota wiecznego udzieleniem wszystkich darów Twoich, zbaw mię przez miłosierdzie Twoje, podnieś mię od ziemi do nieba abym Cię chwalił, błogosławił i kochał na wieki. Amen. za: Nowenna do Ducha Świętego (1899r.) Modlitwa do Ducha Świętego. Duchu Święty uwielbiam Ciebie, wielbię Twe dary, łaski i wielkie czynności Twoje; Ogniu święty, zawsze gorejący, Duchu Poświęcicielu, Duchu prawdy, przybądź, napełnij, oczyść i poświęć serca Wszechmogący, Tyś łaską Twoją stworzył świat nowy i napełnił go swymi dary: sieroty jesteśmy nędzne, słabość jest naszym udziałem, niemoc śmiertelna trawi nas; wśród otaczających nas szkopułów jesteśmy tak bliscy zguby, że nie zdołamy ujść przed nią jeśli nie raczysz pośpieszyć ku ratunkowi naszemu, nie rozproszysz bojaźni naszej i nie wskrzesisz Twoją Ciało Syna Bożego utworzyło się w łonie przenajświętszej Maryi Panny, Matki Jezusa, Zbawcy mojego; uczyń ze mnie stworzenie nowe, dla Jezusa Chrystusa, obróć na korzyść moją zasługi męki i śmierci Jego; spraw abym zamiłował w krzyżu i nauce Jego i bądź podstawą wszystkich czynności Światłości żywa co niewidomych oświecasz, a słabość w moc zamieniasz, utwierdź w upadającej duszy mojej dobro którego od niej wymagasz, racz ją udoskonalić i spełnij to wszystko co łaska Twoja w niej działać mię duchem skupienia i modlitwy, duchem miłosierdzia i gorliwości; a zniszcz we mnie ducha świata, rozkoszy, zmysłowości nikczemności; odnów mój rozum i serce tak dalece, iżby myśli moje skłonności, rozmowy i wszystkie czyny moje zupełnie się ze mnie doskonałego naśladowcę Jezusa Chrystusa, spraw abym zbawienie moje uważał za rzecz najważniejszą, abym ciągle w tej mierze pracował, czyniąc wszystko, przez łaskę Jezusa Chrystusa, dla większej chwały Boga napełnij nas duchem Twoim i zachowaj go w nas; bądź mocą naszą w walkach z nieprzyjacielem, a w godzinę śmierci, bądź nam nagrodą za odniesione prawdy i światła, mocy i świętości, zlej na nas zdroje łask swoich, niechaj przez Ciebie czystość, miłość, pokój, pokora i wiara panują na zawsze w sercach abyśmy często przyjmowali Jezusa Chrystusa w Sakramencie przenajświętszym, z sercem czystym, zdobnym wszelkimi cnotami, a potem stali się biesiadnikami uczty niebieskiej, gdzie Zbawca nasz nieustannie napawa słodyczą wiekuistą tych, którzy Mu wiernie na ziemi służyli. Amen. za: Głos duszy (1846r.) Modlitwa na uproszenie obecności Ducha Świętego. Przyjdź Duchu Święty, a napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twej miłości! Ty, który przez różność języków zgromadziłeś narody w jedności wiary, umacniaj lud Twój w wierze i pokoju słodyczą Twoich natchnień. V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone. R. I odnowisz oblicze ziemi. MÓDLMY SIĘ. Boże, któryś serca wiernych oświeceniem Ducha Świętego nauczył, daj nam w tymże Duchu co prawe jest, zawsze wiernie rozpoznawać i Jego pociechą zawsze się weselić. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Modlitwy do odmawiania w czasie nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego V. Wypuścisz Ducha Twego, a będą stworzone, Alleluja! R. I odnowisz oblicze ziemi, Alleluja! MÓDLMY SIĘ. Duchu Święty Stworzycielu, przybądź łaskawie na pomoc całemu Kościołowi katolickiemu przeciw najazdom nieprzyjaciół; utwierdź go i wzmocnij mocą z wysokości; odnów ducha sług Twoich, których namaściłeś Twą miłością i łaską, aby w Tobie sławili Ojca i Syna Jego jednorodzonego, Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen. (Odpust 7 lat i 7 kwadragen co dzień, zupełny w jednym z tych dni. Leon XIII, dnia 9-go maja 1897 r.). Siedm razy Ojcze nasz i siedm Chwała Ojcu itd. na uproszenie siedmiu darów Ducha Świętego. (Odpust 7 dni. Pius IX., 12 marca 1857 r.). Bądź też zawsze z nami, o Duchu Święty Boże, napełniaj nas Twoimi darami, oświecaj w wątpliwościach, pocieszaj w smutkach, ratuj w niebezpieczeństwach, wyprowadzaj z błędów, dźwigaj w upadkach, rządź nami według Twojej mądrości, jednocz nas wzajemną miłością chrześcijańską, abyśmy wszyscy do jakiegokolwiek należymy stanu, żyli w zgodzie i jedności świętej, jako jedna rodzina Boża, a w końcu doprowadź nas do szczęśliwej wieczności, abyśmy Ci tam z całą rzeszą Aniołów i Świętych składali dziękczynienia i chwałę na wieki wieków. Amen (Odpust 800 dni raz na dzień. Leon XIII, dnia 26-go sierpnia 1889 r.). Hymn. Przybądź Duchu Twórco (Veni Crcator Spiritus) (800 dni odpustu na każdy raz. Odpust zupełny raz w miesiąc. Pius VI). Modlitwa I o uproszenie łaski Ducha Świętego O Duchu Święty Boże! Nauczycielu, Wodzu i Przewodniku nasz, Ty nami rządzisz i prowadzisz nas, abyśmy z dróg niebieskich nie zbaczali. Tyś prawym Pocieszycielem w smutkach naszych i nędzach tego świata. Ty myśli dobre i święte natchnienia w nas wlewasz, dając moc skuteczną do ich wykonania. Szczęśliwy ten, który Ciebie ma za gościa, w którego sercu mieszkasz i przebywasz. Niechże domem Twoim będzie serce moje. Oddaję Ci Panie wszystko, co w niem jest, prosząc Cię i błagając o umocnienie w wierze, o żarliwość w miłości Bożej, o prędkie powstanie z grzechów, o wytrwałość w pokucie, o gorliwość w wypełnianiu powinności moich i o nieustanne wzrastanie w cnotach. Daj mi o Duchu Św. Boże, w nieszczęściu cierpliwość, w szczęściu pokorę, w pokusach zwycięstwo, w smutku pociechę, w pracy posilenie, w tęsknocie ochłodzenie, w bólach i niemocy Panu Bogu dziękowanie; przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z Tobą i Ojcem w jedności Bóstwa żyje i króluje na wieki. Amen. za: Nowy Brewiarz tercyjarski (1928r.) Modlitwa II. Boże, Duchu Święty, przed którym niema nic zakrytego i który nieustannie rozpromieniasz w nas miłość do dobrego, racz myśli moje oczyścić i miłością Swą niebieską serce moje zapalić. A jakoś uweselił Matkę Syna Bożego i Apostołów świętych, tak uwesel i uświęć duszę i ciało moje teraz i w godzinę śmierci mojej, abym Cię mógł doskonale miłować i godnie, chwalić po wszystkie wieki. Amen. za: Nowy Brewiarz tercyjarski (1928r.) Modlitwa III. Sprawco uświęcenia dusz naszych, Duchu Święty miłości i prawdy, czczę Ciebie jako podstawę wiecznego szczęścia mego, składam Ci dzięki jako potężnemu Dawcy łaski, jaką odbieram z góry i wzywam Cię jako źródło światła i siły, jakiej potrzebuję do poznania i wykonania dobrego. Duchu światłości i mocy, oświeć rozum mój, umocnij wolę moją, rządź sercem mojem i uczyń je posłusznem i wiernem dla Boskich natchnień Twoich. Pragnę gorąco za pomocą tejże łaski stać się godnym i iść za jej promieniem z taką uległością, abym mógł kosztować jej owoców i cieszyć się temi błogosławieństwy, jakie na dusze nasze ściągają Twe święte dary. Amen. za: Nowy Brewiarz tercyjarski (1928r.) Modlitwa IV. o uproszenie dwunastu darów Ducha Świętego Duchu Święty Boże, któryś jest źródłem doskonałości prawdziwej, wysłuchaj pokornych próśb moich i zbogać duszę moją darami Twymi św. Daj mi Miłość Twoją, abym Boga i bliźniego gorącem sercem ukochał. Daj mi Twoje Wesele, abym w szczęściu cichy i pokorny radował się w Bogu jedynie, a w smutku i utrapieniu w Tobie znalazł pociechę. Udziel mi Twego Spokoju, abym we wszystkich życia przygodach pogodę umysłu i duszy umiał zachować i nie dał się unosić żadnemu uczuciu, któreby ją zmieszać, od Boga oddalić, a z ludźmi rozerwać w sercu mię mogło. Daj mi Cierpliwość w smutkach i próbach bolesnych, abym przez nie, jak przez ogień oczyszczający, na duszy się wyrabiał, a nigdy nie upadał zwalczony i strawiony niemi wewnętrznie. Daj Dobrotliwość, abym był chętnym do usługi dla bliźnich i umiał nieść im radość i pociechę; daj mi Dobroć Twoją, abym serdeczny w obejściu się z ludźmi, był dla nich wylany w uczuciu i pobłażania pełnym; daj mi Roztropność, ażebym bez rozwagi nic nie mówił, ani też czynił; daj Słodycz charakteru w stosunkach moich z bliźnimi i w łatwem odpuszczeniu im tego, coby goryczą i bólem przyszło mi od nich niesłusznie. Uzbrój mnie Wiarą w Ciebie, abym się nie zachwiał w mej duszy i wiarą do ludzi, abym zrażony przez jednych, nie podejrzy wal zacności i prawości drugich, a sam zawsze szczerym i otwartym został. Daj mi Skromność w myślach i zachowaniu się mojem, abym był zbudowaniem i przykładem dla wszystkich; daj Wstrzemięźliwość we wszystkich pragnieniach moich, abym umiał hamować żądania moje i był umiarkowanym we wszystkich mych potrzebach. Daj mi Czystość dla całej mojej istoty, abym nie skaził nigdy niewinności duszy i zasłużył Ciebie, mój Boże, oglądać w wiecznej chwały przybytku. Amen za: Nowy Brewiarz tercyjarski (1928r.) Modlitwa V. Przybądź Duchu Święty, a napełnij serca Twoich wiernych i Twojej miłości ogień w nich zapal; Ty, który wszystkie narody w jedności wiary zgromadziłeś, aby łaska Twa Przenajświętsza serca nasze oświeciła i od wszelkiego złego nas chroniła. Nakłoń ucha Twojej miłości, najłaskawszy Boże, na prośby nasze i łaską Ducha Świętego oświeć serca nasze, abyśmy święte Twoje tajemnice godnie rozważali i zasłużyli miłować Cię miłością wieczną. Prosimy Cię Panie, racz łaskawie napełnić umysły nasze Duchem Świętym, którego mądrością stworzeni a opatrznością rządzeni jesteśmy. Niech oświeci, prosimy Cię Panie, umysły nasze Pocieszyciel, który od Ciebie pochodzi, i doprowadzi do wszelkiej prawdy według obietnicy Syna Twojego. Spraw, prosimy Cię Wszechmogący a Miłosierny Boże, aby Duch Święty przez Swe nawiedzenie uczynił nas godnym Twej chwały przybytkiem, w którym byś przemieszkiwać raczył. Spraw Wszechmogący Boże, aby jasność Twej światłości spłynęła na nas i światło Twoje oświeciło za łaską Ducha Świętego serca tych, co się odrodzili przez łaskę Twoją. Prosimy Cię Panie, niech nas wspomoże moc Ducha Świętego, która by i serca nasze odrodziła, i od wszelkich przeciwności nas chroniła. Boże, któryś serca wiernych światłem Ducha Świętego. oświecił, daj nam w tymże Duchu, co prawe jest, zawsze utrzymać i pociechą, którą nam zsyła zawsze się radować. Miłosierny Boże, prosimy Cię, racz udzielić pomocy Kościołowi Twemu, aby przez Ducha Święty zgromadzony, nie był natarczywościami nieprzyjaciół niepokojony. Boże, któryś Apostołów Twoich Duchem Świętym oświecił, na pokorne prośby ludu Twego wejrzyj łaskawie, abyś powoławszy nas do wiary świętej, świętym spokojem Twoim obdarzyć także raczył. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Twego, który z Tobą żyje i króluje w jedności tegoż Ducha Świętego na wieki. Amen. za: Nowy Brewiarz tercyjarski (1928r.) Modlitwa VII o uproszenie łaski Ducha Świętego. Duchu Święty od Boga nam dany, bez Ciebie człowiek upada pod ciężarem nędzy i niemocy, Ciebie Zbawiciel obiecuje nam w Imię Ojca swego jako Pocieszyciela, mającego osuszyć łzy nasze, oświecić umysły w obowiązkach naszych, umocnić serca w wypełnieniu dobrego. Duchu Święty! przyjdź mi w pomoc i racz obdarzyć mię darem Mądrości, abym poznał(a) prawdę wiekuistą i w niej zamiłował(a); darem Pojęcia, abym przeniknął(przeniknęła) o ile dozwala nieudolność ludzka, w prawdy objawione; darem Nauki, abym się przekonał(a) o nicości swojej, wszystko odnosił(a) do Boga podług uczuć Serca Jezusowego, a wzgardziła) marnościami świata; darem Roztropności, abym przezornie postępował(a) wśród ciemności i niebezpieczeństw życia doczesnego i wypełniał(a) wolę Bożą; darem Mocy, abym przezwycięży](a) pokusy nieprzyjaciela, trudności w cnocie i znosił(a) prześladowania, na które mógłbym(mogłabym) być wystawiony(a); darem Pobożności, abym zamiłował w rozmyślaniu, modlitwie, rozpamiętywaniu i służeniu Bogu; darem Bojaźni, abym ze wstrętem unikał(a) wszystkiego, coby Cię obrazić mogło. Do tych wszystkich darów, o Duchu Święty, dodaj dar łez, abym grzechy swoje opłakiwał; ducha umartwienia, abym zadość uczynił(a) Boskiej sprawiedliwości, a zwłaszcza wzbogać mię miłosierdziem, łaską wytrwałości, abym żył(a) po chrześcijańsku i umarł(a) śmiercią świątobliwą. Amen. za: Chwała Boża (1884r.) Modlitwa VIII O Duchu Święty Boże, Nauczycielu, Wodzu i Przewodniku nasz! Ty nas rządzisz i prowadzisz, abyśmy z dróg Niebieskich nic ustępowali. Tyś prawym Pocieszycielem smutków naszych i tych nędz i tęskności i odmian świata tego. Ty jesteś, który w nas wszystkie dobre myśli, żądze i natchnienia wlewasz, i moc do ich wykonania dajesz. O szczęśliwy! który się z takiego Gościa weseli, u którego mieszkasz i przebywasz. Niechże dom Twój będzie to serce moje; oddając Panie, wszystko co w niem jest, prosząc Cię i błagając o umocnienie w wierze, o żarliwość w miłości Bożej, o prędkie powstanie z grzechów, o wytrwanie w pokucie, o pomnożenie w cnotach. Daj mi o Duchu Święty w nieszczęściu cierpliwość, w szczęściu pokorę, w pokusach zwycięstwo, w smutku pociechę, w pracy posilenie, w tęskności ochłodzenie, w boleściach Panu Bogu dziękowanie. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen. za: Chwała Boża (1884r.) Modlitwa IX Sprawco uświęcenia dusz, miłości i prawdy Duchu, dziękuję Ci, wszechmocnemu Rozdawcy dóbr niebieskich, za wszystkie laski; do Ciebie się uciekam, Źródło światłości i mocy, oświeć rozum mój, umocnij w dobrem wolę moją, rządź sercem mojem i dla Boskich natchnień Twoich uczyń je posłusznem i wiernem. Przebacz ustawicznym ułomnościom moim, przebacz złości przez jaką tak często stawiłem (łam) opór miłosiernym i słodkim Twojej laski wzywaniom. Pragnę, o Duchu Święty Boże, przy pomocy tejże łaski świętej iść odtąd za nią z tak uległą i chętną powolnością, iżbym mógł (mogła) kosztować wszystkich Twych owoców i błogosławieństw Boskich w tem życiu i przyszłem. Amen. za: Chwała Boża (1884r.) Modlitwa X Duchu Przenajświętszy, Pocieszycielu strapionych przeniknij głębokie serca mojego przepaści i roztocz tam światło swe jasne! Wylej Twą rosę niebieską na tę ziemię niepłodną, aby się jej nieurodzajność skończyła. Spuść iskrę Twej miłości aż do przybytku mej duszy; aby tam roznieciła ogień, który by pochłonął wszystkie słabości, niedbalstwa i niedoskonałości moje! Przyjdź więc, o przyjdź słodki Pocieszycielu dusz strapionych, ucieczko w niebezpieczeństwach i opiekunie w strapieniach! Przyjdź o Ty, który dusze z plam ich obmywasz i który leczysz ich rany! Przyjdź siło słabych! przyjdź Ojcze sierót, nadziejo nieszczęśliwych i skarbie ,wszystkich ubogich! Przyjdź, o Duchu Święty, przyjdź gwiazdo żeglarzy i bezpieczny porcie rozbitków i racz mieć litość nade mną! Uczyń mą duszę prostą, kochającą i wierną. Spraw, iżbym, chowając serce czyste na ziemi, zasłużył (a) oglądać Cię i cieszyć się Tobą na wieki w Niebie. Amen. za: Chwała Boża (1884r.) Modlitwa o otrzymanie dwunastu owoców Ducha Świętego Duchu Święty Boże! Miłości przedwieczna Ojca i Syna, racz mi zesłać owoc Miłości, iżbym Cię godnie ukochał(a) i owoc Radości, abym się pociechą świętą napełnił(a); owoc Pokoju dla zupełnego duszy mojej ukojenia i owoc Cierpliwości, dla powinnego wszelkich rozrządzęń Boskich znoszenia. Udziel mi owocu Gorliwości, abym bliźniego w potrzebie ratował (a) i owocu Dobroci, coby mię czynił miłym(ą) dla wszystkich; owocu Mądrości, iżbym grzechów unikać umiał(a) i owocu Łagodności, iżbym pokornie wszelkie zło od bliźnich moich przyjmował(a). Ześlij mi, błagam, owoc Wiary, abym wierzył(a) mocno Słowu Boga i owoc Skromności, abym się przykładnie we wszystkiem rządził(a) i owoc Wstrzemięźliwości i Czystości, iżby uchowały ciało moje w świętości, jaka się należy Twemu przybytkowi. Spraw, iżbym, chowając stateczniem serce czyste i niepokalane na ziemi, zasłużył(a) oglądać Cię i cieszyć się Tobą na wieki w chwały Królestwie. Amen za: Chwała Boża (1884r.) Modlitwa do Ducha Świętego o oświecenie Narodu polskiego (1849 r) Duchu Święty Boże! przyjmij pod swą opiekę; kierunek oświecenia Narodu polskiego. Spraw abyśmy, przez dokładne pojęcie nauki Zbawiciela; poznali rzeczywistą godność człowieka, i na niej oparte prawo społeczeństwa: abyśmy przyszli do znajomości obowiązków naszych, względem Ludzkości, Ojczyzny i braci. Duchu święty upraw serca nasze. Zniszcz pychę, obłudę, miłość własną i wszystko co jest zarodem złego; lub przyczynia się do oddalania nas, od szczerego oddania się służbie Ojczyzny. Spraw abyśmy się stali godnymi synami Matki naszej - Polski. Udziel mądrości swojej powołanym, do kierunku sprawy narodowej, lub pełnienia innych obowiązków publicznych; mężom Polski, aby poznali swe obowiązki i jednomyślnie je wypełniali; duchownym, aby nas oświecali w nauce Zbawiciela; nauczycielom, aby młodzież przysposabiali na dobrych i użytecznych obywateli; ojcom i matkom, aby w wychowaniu i kształceniu dzieci. baczyli na obecne i przyszłe potrzeby kraju; młodzieży, aby na podstawie nauki Zbawiciela, wyrobiła sobie stałą podstawę życia, - oraz poznała obowiązki na niej ciążące w dzisiejszych okolicznościach i do ich spełnienia przysposobiła się. Oświeć uwiedzionych przez wroga braci, przyprowadź ich do poznania błędu i pomóż, do powrotu na prawą drogę. Spraw opamiętanie się nieprzyjaciół naszych, doprowadź ich do poznania i ukochania cnót chrześcijańskich; przyczyń się do wstrzymania morderstw i rozlewu krwi niewinnej. Bądź przewodnikiem wyswobodzenia naszego, kieruj myślą i wytrwałością naszą; uchroń nas od sideł zastawionych przez wrogów, w niwecz obróć plany jego, przyspiesz dzień zbawienia - dzień niepodległości matki naszej - Polski. Amen. za: Zbiór modłów narodu polskiego podczas jego pokutnej niewoli ( 1849 r.) GODZINKI O DUCHU ŚWIĘTYM NA JUTRZNIĘ. W. Panie, otwórz wargi A usta moje opowiadać będą Twą Boże, wejrzyj ku wspomożeniu Panie, ku ratunkowi memu pospiesz Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen. Duchu Boże,Co od Ojca i od SynaŻyciodajnych świateł zorzeCzerpiesz, miłość Ich jedyna,Tyś Ich obu Tchnieniem żywem,W którym pełnia Bóstwa gości,Niezniszczalnem Tyś ogniwemWiekuistej Ich jedności!Pocałunkiem Tyś RodzicaI Syna — nieogarnionąIch lic krasą — twoje licaJak jutrzenka cudna płonąłTyś westchnieniem, co w zachwycieRaz wydane, nie zagasa,W Tobie radość, pełne życie,Nieśmiertelna Trójcy krasa!Moc, potęga, wielkość cała,Jaka w Ojca lśni OsobieI bezmierna Syna chwałaPrzez Nich obu dana Tobie!Tyś okrzykiem świętych zdumień,Jakie nieci piękno Boga,Niewymownych ekstaz strumieńI korona Trójcy błoga!Tyś bezmiernej czar ponęty,Uśmiech, którym Trójca płonie...!Tyś ukojeń bezmiar świętyW wiecznie płodnem Bóstwa łonie..!Któż z nas, ludzi pojąć zdołaTwój Majestat, Duchu boży?W uniżeniu jeno czołaMyśl przed Tobą w proch się korzy..! Anfyfona. Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego ja wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który od Ojca pochodzi, On o mnie świadectwo dawać będzie. (Jan. 15, 26).W: Duch mój słodszy nad A dziedzictwo moje nad miód i plastr miodu. (Ekkli. 14, 27.) Módlmy się:Boże, któryś serca wiernych światłem Ducha Świętego nauczył, daj nam w tymże Duchu znać co dobre i pociechą Jego zawsze się weselić. Przez Chrystusa Pana naszego. z mszy na Niedz. ZieL Świąt) NA CHWALBĘ. W: Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu i t. d. Bóstwa, Mądrość samąDo dzieł — Dobroć skłania szczera:Tyś jest, Duchu, szczęsną bramą,Co stworzenia brzask otwiera...!Przez Cię wielkie świata dziełoW wiekuistym błysło planie,Przez Cię w czasie się zaczęłoTwórczej myśli wykonanie ...!Tyś rzekł: »Stań się!" — i wnet łunąRozświecając dal bez końca,Przez szafiry niebios sunąGorejące żarem, słońca...!Tyś zastygłe lawy ziemiSkruszył, rozwiał mgły w przestworze,Rozdzielając dłońmi swemiZręby czarnych skał — i morze...!Na Twe słowo uśmiechniętaZieleń skryła pól rozłogi,Ożywiły bór ptaszęta,Tłum ryb w morze pomknął mnogi...!Wiecznych zórz odbłyski bladeWieńcząc, Ty, miłości rzeka,Z Ojcem, z Synem wszedłeś w radę:„Stwórzmy obraz nasz, człowieka!“Ulepione z gliny ciałoTyś ożywił w mgnieniu powiekIskrą duszy: „Stań się!“ — błękit — pierwszy spojrzał człowiek...!W sercu jego kwitnie cnota,W oczach rajskie świecą blaski:Z ziemskiem życiem wziął żywotaDar nadziemski — życie łaski...!Za świat i za prarodzicaNiech Ci, Duchu, ród nasz cały,Kornie w ziemię chyląc lica,Pieśń wieczystej głosi chwały! Anfyfona. Utworzył tedy Bóg człowieka z mułu ziemi i natchnął w oblicze jego dech żywota i stał się człowiek w duszę żyjącą. (Rodz. 2, 7.)W: Ześlij Ducha Twego, a będą I odnowisz oblicze ziemi. ( Módlmy się:W umysły nasze, prosimy Cię, Panie, wiej łaskawie Ducha Świętego, którego mądrość nas stworzyła a opatrzność zawsze się nami opiekuje. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.(Kolekta z mszy sobotniej w oktawie Zlel. Św.) NA PRYMĘ. W: Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu i t. d. jakież szczęście ród człowieczyŁaska święta Ducha woła?!Ujrzeć Stwórcę miał wszech rzeczyNie zaznając śmierci zgoła...Gdy zaś, zdradą zwiedzon piekła,Przez grzech Adam łaskę traci,Litość boża mu przyrzekłaZbawcę w ludzkiej dać postaci...!Duch Najświętszy w Panny łonieNiewymowne sprawia dziwy:Do ludzkości ściąga dłonieW ciele ludzkiem — Bóg prawdziwy...!Wziąwszy Ducha namaszczenie,Słowa płodne rzuca ziarno,Leje zbawczej krwi strumienieI ponosi śmierć ofiarną ...!Zgon nasz — swym niwecząc zgonem,Krwią swą — winy gładząc świata,W ciele źywem, uwielbionemDo niebiańskich krain przy Ojcu biorąc chwały,Król, którego wszechświat słucha,Z łona Ojca — na świat całyZlewa hojnie łaski Ducha ...W blaskach, w wichrze, pełen mocy,Karcąc szpetną złość bezprawiaI radując ród sierocyOjciec biednych, Duch się zjawia...Ach, ten wicher, ognia błyskiWiek ci nowy głoszą, świecie:To zakwilił wśród kołyskiŚwieżo zrodzon Kościół — dziecię..Sławiąc Duchu, Twoje dzieła,Pieśń Ci dzięki ślem radosną,Żeś ludzkości, co zginęła,Odrodzenia błysnął wiosną. Anfyfona: I stał się z prędka z nieba szum, jakoby przypadającego wichru gwałtownego i ukazały się im rozdzielone języki, jakoby ognia i napełnieni byli wszyscy Duchem Świętym. (Dzieje Ap. 2, 2—4)W: Duch Pański napełnił okrąg A to, co wszystko ma w sobie, ma świadomość głosu. (Mądr. 1,7) Módlmy się:Od Kościoła Twego, który Duch Święty zgromadził, oddal, prosimy Cię, miłosierny Boże, wszelkie napaści wroga. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.(Kolekta z mszy piątkowej w oktawie Zlel. Świąt) NA Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu i t. d. Piotrowej stawion skaleKościół boży — Ty przez wieki,Duchu Święty, chronisz stalePłaszczem tkliwej swej opieki...Moc Twa prawdy pilnie strzeże,By nie ćmiła jej ułuda,Moc Twa na świadectwo wierzeCzyni znaki, dziwy, cuda ...Twa przedziwna, Duchu, władzaZapładniając wód strumienie,Nowe z nurtów wyprowadzaSynów bożych serc związek oblubieńczyTwa moc, Duchu, tchnieniem świętemRajskich świateł tęczą wieńczy,Czyniąc „wielkim sakramentem“.Przez ciąg wieków nieprzerwanyTwa moc, Duchu, zawsze żywaŚle biskupy i kapłany,Żeńce twe na wielkie żniwa...Przez nich wiernym gładzisz grzechy,Krzepisz, by w bój biegli śmiało,A na pokarm, w zdrój pociechy,Zbawcy dajesz Krew i Ciało...Przez burz fale — ludy świataKu zbawienia wiodąc mecie,Ty, dusz Wódz, po wszystkie lataNiewidzialny władasz w świecie...O, rządź nami, Wodzu błogi,Kieruj w życiu, strzeż przy zgonie,A zmęczonym — trudem drogiWian zwycięstwa włóż na skronie! Anfyfona: W jednym Duchu my wszyscy w jedno ciało jesteśmy ochrzceni i wszyscy jednym Duchem jesteśmy napojeni. (I, Kor. 12, 13).W: Duch Nauczy was wszelkiej prawdy. (Jan. 15, 26; 16, 13.) Módlmy się:Spraw o Panie, niech Duch Święty serca nasze bożemi naprawi sakramentami, gdyż On jest odpuszczeniem wszystkich grzechów. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.(Postkomunja z wtorkowej mszy w oktawie Zlel. Świątek.) NA SEKSTĘW: Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu i t. d. najtwardszych serc nie wzrusząDzieła, Duchu, Twej dobroci?Duszy zbożnej Tyś jest duszą,Zorzą, co jej błękit złoci...!Bóstwa wpływem tajemniczymTy, światłości serca błoga,Sprawiasz, że się w szereg liczymPrzywłaszczonych synów Boga ...!Ludzkich złości niepamiętnaDobroć twoja, Duchu Boże,Bożych lic w nas jawi uczuć nieci zorze...!Nieśmiertelne swemi daryTwa dłoń w duszy ziarna sieje:Ty w nią światło wlewasz wiary,Żar miłości i poświęceń drogę szczytnąNęcąc, w znojnych walk pomroce,Przez Cię cnoty pąki kwitnąI rumienią się owoce...Ty, jak rosa w róż kielichy,Gdy wkrąg burza wały spiętrza,Ty, jak wiosny podmuch cichyW serc zbolałych wchodzisz wnętrza!O, jak słodką jest rozmowa,Jaką darzysz, Gościu miły,Błogie natchnień Twoich słowaIleż światła ślą i siły!Duchu łaski, niech nam świeciLice Twoje najłaskawsze,By przybrane boże dzieciŻyciem bożym żyły zawsze...! Anfyfona: Boście nie wzięli ducha niewolnictwa znowu ku bojaźni, aleście wzięli Ducha przywłaszczenia za synów, przez którego wołamy: „Abba! Ojcze !" (Rzym. 8, 15.)W: Miłość boża rozlana jest w sercach Przez Ducha Świętego, który nam jest dany. (Rzym. 5, 5.) Módlmy się:Spraw o Panie, by Duch Święty serca nasze oczyścił i zlewając na nie tajemniczą rosę swej łaski, do rodzenia plonu zbawiennych uczynków zdolnemi je uczynił. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen,(Postkomunja z mszy niedz. Ziel. świątek) NA Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu i t. d. duszę tkliwą piecząCo tak wielkie dziwy działa,Ty w moc, Duchu, nadczłowiecząKrewkie nasze zbroisz ciała ...Któż Twój zbawczy wpływ wysłowi,Co żądz ślepych nie uśmierca,Ale daje człowiekowiMoc nad każdem drgnieniem serca ?Kto miłości bezmiar pojmie,Co lęk śmierci z serc odgania,Już dziś dając nam rękojmieChwalebnego zmartwychwstania ?A gdy spłynie nad zgliszcz próchnoOdrodzenia zorza złota,Prochy naszych ciał prędziuchnoTwa moc wskrzesi do żywota... !Twa moc, Duchu, je przemieni,Da im pełnię kras uroczą,Iż, jak gwiazdy, Twych promieniCzarujący wdzięk roztoczą...!Odrzuciwszy ziemskie nędze,Jak żar, co ze słońc wybucha,Wzlecą w rajski brzask w potędze,Obleczone w jasność Ducha...!Na Baranka szczęsne godyTy nas, Duchu, w żywem ciele,Wwiedziesz tam, gdzie uśmiech młodyI wieczyste lśni wesele ...!O, spraw, byśmy, depcąc zbrodnieDo ostatniej życia chwiliI w czyn męski bieżąc godnie,Na ten wieniec zasłużyli !... Ąnfyfona: Jeśli Duch Tego, który, Jezusa wzbudził z martwych w was mieszka, który wzbudził Jezusa Chrystusa z martwych ożywi i ciała wasze śmiertelne dla Ducha Jego w was mieszkającego. (Rzym. 8, 11.)W: Duch jest, który Ciało nic nie pomaga. (Jan. 6,64). Módlmy się:Spraw, prosimy, wszechmogący i miłosierny Boże, by Duch Święty, przyszedłszy do nas i zamieszkawszy łaskawie w sercach naszych, świątynię chwały swej w nas uczynił. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.(Sekreta z mszy środowej w okt. Ziel. Świąt.) NA Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu i t. d. stolicy niebios błoga !Jakąż radość gród ten wieczna miłość BogaSwe przybrane darzy dzieci!Drobna iskra Bożej łaski,Co dziś kryje wdzięk swój — pełnemi strzeli blaski,Nieśmiertelnym światłem chwały!W światła tego jasnym żarze,Pełnym krasy i ponęty,Duch miłości nam ukażeLic swych bożych uśmiech święty ...!W nim odsłoni nam swe licaOdblask Ojca chwał, Syn Boży,W nim ujrzymy twarz Rodzica,Brzask przedwiecznej Bóstwa zorzy...!Z Matką — Panną Bóg wcielonyDłoń wyciągnie do swych nagród da im plony,Swym dziedzictwem ubogaci...!Dziewięć chórów nam w ucieszePowitania rzuci sercu drogie rzeszeDłoń uścisną nam na nowo ...!Ach! łzy wtenczas Bóg osuszyI kajdany serc pozrywa,Z dna zachwytem zdjętej duszyPieśń dobędzie się szczęśliwa ...!Duchu Święty, na sierocąRzeszę, którą smutek rani,Spójrz łaskawie i swą mocąDo niebiańskiej wwiedż przystani !... Anfyfona, Najmilejsi, teraz synami bożymi jesteśmy, a jeszcze się nie okazało, czem będziemy. Wiemy, Iż, gdy się okaże, podobni Mu będziemy, iż Go ujrzymy, jako jest. (I Jan 3,2).W: Ten Duch świadectwo daje duchowi naszemu, iż jesteśmy synami A jeślić synami tedy i dziedzicami. (Rzym. 8, 16—17). Módlmy się:Spraw, prosimy Cię, Panie, by Duch Święty, który od Ciebie pochodzi, umysły nasze oświecił i, jak Syn twój obiecał, przywiódł je do poznania wszelkiej prawdy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.(Kolekta z mszy środowej w okt. Ziel Świąt) NA Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu i t. d. Święty, Światło boże,Uwieńcz wielkie dzieło Słowa:Niech nad światem jasne zorzeRozpłomieni światłość nowa!Niech przybrane boże dzieciJedność uczuć łączy szczera,Niech w nich bratnią tkliwość nieciMiłość, która nie umiera ...!Spal swym żarem pleśń pogaństwa,Jad zawiści i niezgody,Zwiąż braterstwem wrogie państwa,Ludy, szczepy i narody...!Niech ustaną krwawe wojny,Grabież, ucisk, gwałt, pożoga,Niech odetchnie świat spokojny,Sławiąc dar miłości Boga...!Ty, coś jeden w sercach wielu,Bądź jedności wszechogniwem,Świat miłości, Stworzycielu,Stwórz miłości tchnieniem żywem...!W znoju walki, broń od zguby,W smutkach — zlej pociechy zdroje,Po ziem krańce, Gościu luby,Prosim, przyjdź królestwo Twoje !W błogie prawdy prowadź wrotaTych, co dotąd trwali w błędzie,Niech się spełni serc tęsknota,Niech pieśń szczęścia zabrzmi wszędzie!Krwi Chrystusa ziść nam plony,Skrusz na wieki win obroże,I bądź zawsze pochwalonyW szczęściu ludów, Duchu Boże...! Anfyfona: A Duch i Oblubienica mówią: „Przyjdź!" A kto słyszy, niech mówi: „Przyjdź!" „A kto pragnie niech przyjdzie, a kto chce, niech bierze wodę żywota darmo. (Obj. 22,17.)W: My wszyscy odkrytem obliczem na chwalę Pańską w zwierciedle W toż wyobrażenie przemienieni bywamy z jasności w jasność, jako od Ducha Pańskiego. (II Kor. 3. 18.) Módlmy się:Boże, któryś Apostołom swym dał Świętego Ducha, spraw, by lud Twój uzyskał to, o co pobożnie błaga i tych, którym dałeś wiarę, uczyń uczestnikami swego pokoju. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.(Kolekta z mszy poniedziałkowej w oktawie Ziel. Świątek.) za: Godzinki o Duchu Świętym ks Marian Morawiecki autor ks Tadeusz Karyłowski (1930r.) Dlaczego, pomimo że modlę się do Ducha Świętego, nie umiem jeszcze fruwać? A bardzo bym chciał. Chciałbym jak św. Piotr mieć tak charyzmatyczną wiarę, żeby przejść się po wodzie. Albo jak św. Filip Neri - z małego garnka nakarmić kilkadziesiąt osób zupą, która się rozmnożyła, jak chleb na pustyni. Albo jak Mała Arabka lewitować w powietrzu. Tylko, z drugiej strony - po co mi te fajerwerki? Najciekawszym elementem powyższego akapitu jest ukryty motyw przewodni, mianowicie: "JA, JA nie umiem! JA bym chciał, nawet bardzo". Aż wreszcie: "po co MI to"? Czy modląc się o Ducha Świętego, o wylanie Jego darów i Jego moc - robimy to z takim zamiarem, z jakim mechanik samochodowy montuje turbosprężarkę do silnika samochodu? Na wstępie mała dygresja dla niezorientowanych: silnik spalinowy działa w ten sposób, że jest w nim cylinder - taki kawałek żeliwnej "rury" (w zwyczajnych silnikach są zwykle cztery cylindry, w maluchu były dwa, w mocniejszych jest sześć, osiem, dwanaście cylindrów; jest też jeden szesnastocylindrowy wyjątek). Od dołu cylindra jest tłok, od góry świeca, która daje ogień, i wtryskiwacz, przez który wtryskiwane jest paliwo. Ten tłok pracuje w zakresie góra-dół. Fakt, że koła w samochodzie się kręcą, jest skutkiem tego, że w cylinder zasysane jest powietrze, potem wtryskiwane paliwo i w momencie największego ściśnięcia tego powietrza i paliwa w cylindrze przez tłok - świeca daje ogień i poprzez zapalenie się mieszanki następuje rozprężenie (taki wybuch, w rzeczywistości bardzo szybkie zapalenie się paliwa), więc tłok jest wypychany z dużą siłą w dół. (Jeśli dotrwałeś do tego miejsca, to gratuluję! Jeszcze jedno zdaniem o turbosprężarce i przejdziemy do Ducha Świętego.) Turbosprężarka działa tak, że w ten sam cylinder wciskane jest dużo więcej powietrza niż normalnie było zasysane, co prowadzi do tego, że ten "wybuch" mieszanki paliwa i powietrza jest dużo silniejszy, ponieważ tym razem powietrza jest wtłoczone dużo więcej. Skutek? Silnik ma dużo więcej MOCY! Wracając do naszego pytania o modlitwę do Ducha Świętego - czy nie jest właśnie tak, że wyciągamy ręce do góry, modląc się o to, by Duch Boży na nas zstąpił, dodał nam mocy, światła, energii, charyzmatów, wiary, miłości i czego tam jeszcze? Bo chcemy mieć więcej mocy? Chcemy, żeby Duch Pański był naszym TURBO - żeby nas wsparł swoją siłą! Czasem mówimy o jakimś miejscu, że panuje tam duch współpracy. Albo że duch tego miejsca jest taki a taki. Innymi słowy stwierdzamy, że duch to inaczej istota, treść, charakter czegoś. Czasem jednak pomijamy to znaczenie słowa "duch" i Ducha Świętego traktujemy tylko jako tchnienie - zgodnie zresztą ze starotestamentowym określeniem Ducha Bożego, które w języku hebrajskim brzmi "ruah", czyli tchnienie. Ale skoro sprowadzamy Ducha Świętego tylko do tego ożywczego tchnienia, to traktujemy Go dokładnie jak… turbosprężarkę. Może będę nad wyraz stanowczy, ale mam wrażenie, że na modlitwie najczęściej chcemy, żeby Duch Święty "pompował" w nas energię, żeby zstąpił na nas i umocnił. Jako podstawę naszego oczekiwania przywołujemy zesłanie Ducha Świętego na apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy. Ale czy ci ludzie, którzy byli wówczas w jerozolimskim Wieczerniku - to ci sami, którzy wcześniej cwaniakowali, żeby jeden siedział w niebie po prawej stronie Jezusa, a drugi po lewej? Ci sami, którzy niedawno wyparli się, że znają Jezusa? Ci sami, którzy przysnęli w Ogrójcu, a potem chcieli, by Duch Boży doładował ich słabe charaktery? Owszem, to byli ci sami uczniowie, ale nie tacy sami jak wcześniej. To byli uczniowie całkowicie zdecydowani, aby poświęcić swoje życie dla Boga, i doświadczeni cierpieniem męki Pańskiej. Przeżywszy własną mękę słabości i nicości - zapragnęli wreszcie samego Boga. Pragnęli, aby On w nich działał, żeby nie oni żyli w sobie, ale by mocą Ducha Świętego żył w nich Chrystus Pan. Nie chcieli montować turbo w stary silnik… Ten Bóg, którego apostołowie tak pragnęli, zstąpił na nich. I od tej pory już naprawdę byli nowymi ludźmi. Nie idealnymi, a jednak nowymi. Duch Święty to trzecia Osoba Boska, Bóg i Pan. Ma swoją istotę, swoją "boską treść", swój charakter. On chce mnie zjednoczyć z Ojcem i Synem, chce być we mnie taką miłością Boga, że moje życie będzie już odnosiło się tylko do Niego. Wszystko, co będę robił, i każda chwila trwania mojego życia - wszystko będzie zanurzone w Bogu i będzie służyło budowaniu Jego królestwa. To jest właśnie istota Boga samego. I tutaj dochodzimy do sedna sprawy. Czy chcesz, żeby Bóg działał w tobie i był w tobie tym, który wierzy, ma nadzieję, kocha? Czy wolałbyś, żeby Duch Święty tylko wzmocnił dotychczasowego ciebie, twój charakter - by dodał siebie do TWOJEJ tożsamości, którą tak sobie cenisz? Innymi słowy: czy pragniesz, by Bóg wzmocnił twoje "ja", czy wolisz, by ON stał się w tobie? Wybór modlitwy do Ducha Świętego należy do ciebie…